عاشقا نه های غزل

تاریکی نور را بلعیده بودکورسوی ستاره ای حتی آسمان را روشن نمی کردمی گویند نوادگان ظلمت قصد شکستن کمر نور را کرده اندخانه ها خاموش ، بی چراغ، بی رابطه خانه ها بی عشق، بی کلام ، بی نانو اتفاق دردناک زنده به گور کردن دخترانجارچیان  بر هفت مناره ی شهر  موسیقی و دهل می نواختندحجاز در عصیان و تباهی می سوختببخشید آقای ابو سفیان شما فکر نمی کنید دموکراسی را به سخره گرفته ایدآخر زنده به گور کردن دختران با قواعد دموکراسی نمی خواند چرا اینقدر نژاد پرست هستید شما چرا سیاهان را آدم حساب نمی کنیدآه یادم نبود شما از طبقه ی ممتاز هستید و دارای ژن برتردختر اما داشت ردای پدر را ازخاک می تکاند که زنده به گور شدشما را چه بنامیم خوب است آقای ابو سفیانتروریست، نژادپرست، قبیله گرابلانسبت، شما از اشراف مکه هستید و بزرگیادمان نرفته است که با سلاح تحریم قصد شکستن مقاومت را داشتیدشعب ابی طالب را می گویم یادتان که هستآن روزها چقدر خرما برکت داشت که سه سال مقاومت را سر پا نگه داشته بودو از نسلی به نسل دیگر منتقل می کرددیگر نمی توانید ما را انکار کنیدما حضور داریم آقای ابو سفیانما در حیاط خلوت شما در حال داد و ستد هستیماز دراوزه های شامات تا شاخ آفریقا در تیر رس ماستما وارث آن اتفاق بزرگ هستیماتفاقی که منجر به نور خواهد شدیادتان می آید می خواستید نور خدا را خاموش کنیدامروز اتفاق عجیبی افتاده است ستاره ای دنباله دار از دروازه های یمن مامور انتشار نور شده استشما آن را نمی بینیدشما یاد گرفته اید باد به غبغب بیندازید و تا نوک د ماغتان را تماشا کنیدما اما در ماجرای خندق نور خدا را در ضربه ی کلنگ پیامبر یافتیمآماده ی فتح مکه هستیم آقای ابو سفیانآخرین فتنه را کلیک کن دلمان برای آخرین نبر عاشقا نه های غزل...

و عشق در شریانم تلو تلو می خوردغزل به روی زبانم تلو تلو می خوردفراق دور سر من هماره می چرخیدو درد توی دهانم تلو تلو می خوردکسی نشسته کنارم سبو سبو می ریختمنی که دل نگرانم تلو تلو می خوردچقدر برگ بهاری که در هوای فراقبه زیر پای خزانم تلو تلو می خورددو کوچه مانده به شبنم نسیم خانه ی تودویده در ضربانم تلو تلو می خوردبهار بی تو همیشه خزان غمزده ای استنیامدی و جهانم تلو تلو می خورد                   بیرجند 1400/9/23 عاشقا نه های غزل...

کفن و پیرهن نخواهد ماندغیر زخمی به تن نخواهد ماندمرد میدان اگر که میمانی جز سری بی بدن نخواهد ماندعرصه ی حول و داغ تنهایی یاوری ممتحن نخواهد ماندرفتنت با خودت ولی برگشتهیچ کس مطلقن نخواهد ماندبار خود را سبک ببند ای مرددر جهان ما و من نخواهد ماندامن و راحت  نتیجه عقل استعاشقی بی رسن نخواهد ماندغیر انگشتری غریبانهبهر مام وطن نخواهد ماند                     بیرجند1400/11/3 عاشقا نه های غزل...